22 Lieve Sandro
brief
Two wrongs don't make a right. Veel Tinderella's zoeken een droomprins die niet rookt, dichtbij woont, juist wel of geen kinderen of huisdieren heeft. Jij zoekt een vrouw die gezond is en je niet belemmert in het ondernemen van dingen. Ik denk dat jullie allebei de plank misslaan. In de liefde gaat het niet om dit soort oppervlakkigheden. Ja, je leest het goed. Ik noem dit oppervlakkigheden.
Daarmee zeg ik overigens niet dat jij oppervlakkig bent. Ik vind je niet oppervlakkig. Ik vind je slim. Waarom anders denk je dat we al zolang brieven schrijven? Je fascineert me. Het doet me pijn dat je me uitsluit als potentiële partner om het simpele feit dat ik in een rolstoel zit. Wat nou als het me lukt om uit de rolstoel te komen, om weer te gaan lopen? Ben ik dan opeens wel een potentiële partner? Als persoon verander ik daar niet door.
Ik kan echter wel begrijpen dat mijn ziekte je angstig maakt. Mij maakt de MS soms ook bang. Jarenlang was mijn grote schrik om in een rolstoel te belanden, maar nu het eenmaal zover is, valt het eigenlijk wel mee. Ja, het is vervelend. Liever loop ik, spring ik, dans ik. In mijn hoofd doe ik dat nog steeds, maar het lijf werkt niet mee. Toch valt er prima mee te leven. Ook in een rolstoel kun je sporten, zingen, lachen. Waar ik momenteel wel last van heb, is mijn gebrek aan conditie door het lange ziek zijn. Het gebrek aan conditie beperkt me. Daardoor kan ik maar weinig dingen doen op een dag. Ik ben al snel uitgeput.
Toch is dit geen slecht nieuws. Conditie kun je namelijk trainen, al duurt dat lang. Maar dat zul jij als sportman als geen ander weten. Je bent je conditie sneller kwijt dan dat je hem terug hebt. Ik merk vooruitgang momenteel. Ik kan stukken meer dan een jaar geleden. En dat maakt me blij, daar put ik kracht uit. Ik zit niet meer hele dagen op de bank. Ik onderneem weer dingen. Ik ga naar fysiotherapie, ik doe oefeningen, ik ga naar de markt, spreek af met vriendinnen. Ik begin weer een leven te krijgen.
Misschien moet ik je je angst voor ziekte en verval niet kwalijk nemen. Jij torst je eigen rugzak met je mee. Het is oppervlakkig van mij als ik je daarom uitsluit. Ik wil je graag beter leren kennen. Bel me maar deze week. We zien wel waar het schip strandt.
Liefs,
Nadia