top of page

Verhalen

Iedere maandag schrijft Sylvia Visser een kort verhaal.

Verhalenarchief

Archief

De verlaten straat
De verlaten straat

11  maart 2024

   ‘Ik geloof er helemaal niks van’, zei Reinier.

   ‘Waarvan niet? Je merkt toch zelf ook dat het de laatste decennia steeds warmer wordt?’ Margriet trok haar wenkbrauwen op.

   ‘Ja, en kijk naar dit krantenartikel uit 1970. ‘Geleerden zeggen met stelligheid: klimaat wordt kouder’’, zei Reinier.

   ‘Ik denk toch echt dat de meteorologen van tegenwoordig net iets meer weten dan die van vroeger’, zei Margriet.

   ‘En ik denk dat je de generatie van onze ouders en grootouders tekort doet als je zo oordeelt over ze. Ook zij waren in staat de temperatuur te meten’, zei Reinier.

​

Lees verder

Met bloed in het gezicht kijkt ze me aan tussen slierten haar door. Onmacht en intense woede overvallen mij. Mijn collega en ik zijn op een adres waar een gewonde, jonge vrouw net thuis is gekomen.

​

Lees verder

Dame van stand
Dame van stand

4 maart 2024

En bedankt. Dus zij was onteerd als mens. Ze had geen idee dat de mensen die haar verzorgden hun vak zo zagen. Zij onteerden mensen. Lekker beroep heb je dan. Wat ben je dan? ‘Mensonterer’? Ze snapte ook echt niet wat er onterend aan was. Hij sprak weliswaar over zichzelf toen hij in het ziekenhuis lag, maar toch.

​

Lees verder

bottom of page