Gouden vulpen
verhaal
29 oktober 2018
Diepe groeven ontstaan in het papier, maar er vloeit geen inkt uit de pen. De schrijver krast wild heen en weer, hij maakt de vulpen nog kapot. Het verhaal is niet af. Hij heeft net een nieuwe vulling in zijn pen gedaan, dus dat kan het probleem niet zijn. Rotpen! Boos smijt hij de gouden vulpen in een hoek. Direct heeft hij spijt. Het was een cadeau voor zijn eerste boek van zijn jeugdliefde. De schrijver staat op en raapt de pen van de vloer. Hij draait de vulpen open, maar de vulling zit vol inkt. Het zekere voor het onzekere en toch maar een nieuwe erin. Hij rommelt in de lade van zijn notenhouten bureau.
Zelfs met de nieuwe vulling weigert de pen ook maar iets te doen. De vulpen doet al veertien jaar trouwe dienst, maar vindt het duidelijk genoeg geweest. Alsof de pen de schrijver iets wil vertellen. De schrijver begrijpt er niets van. Ten einde raad herleest hij zijn onvoltooide verhaal. Hij is tevreden over zijn werk tot nu toe, maar het einde ontbreekt. Altijd zorgt hij voor een happy end. En ze leefden nog lang en gelukkig, maar dan anders. Zijn jeugdliefde vond dat een verbeterpunt. Happy endings are just stories that haven’t finished yet.
Lees ook:
