Que l'amour
verhaal
7 juni 2021
‘Ken je dat niet?! Onvoorstelbaar!’
Hij rolt met zijn ogen. Wat een eikel. Als ze een beetje onzeker zou zijn, zou ze nog een complex krijgen ook. Keer op keer probeert hij haar de grond in te boren. Waarom ze dit accepteert? Waarschijnlijk omdat het haar niet echt raakt. Ze voelt zich niet aangesproken. Ze is niet dom en dat weet ze heel goed. Ze is in ieder geval slimmer dan hij.
‘Ken je Jacques Brel echt niet?’, vraagt hij.
‘Jawel, ik ken alleen ‘Quand on n’a que l’amour’ niet.’
‘Gelukkig, ik dacht even dat je echt zo dom was. Je kent wel vaker muziek niet die iedereen kent.’
‘Je bedoelt: ik ken wel vaker muziek niet die jij kent.’
‘Iedereen kent dat!’, roept hij.
Ze geeft het op. Tegen zoveel domheid is ze niet opgewassen. Ze heeft inderdaad niet veel verstand van muziek, maar dat maakt haar nog niet dom. Dit is dus het verschil tussen een hbo’er en een academicus. Een academicus weet dat het nooit dom is om iets te vragen of om iets niet te weten. Een hbo’er denkt dat overal antwoorden en oplossingen voor zijn. Het is dat ze verliefd op hem werd ...
Lees ook:
